Savaşmayı bıraktım artık. Hayatın bize sunduklarına takılıp kaldım. Yarım yamalak mutluluklara sarındım ve yola koyuldum. Hayattaki yerim bir çizgi film karakteri olmanın ötesine geçmiyordu. Sanki bir programcı, bilgisayarın başına geçip benim yön veremediğim hayatımın filmini kurguluyor ve sahneliyor gibiydi. Çok denedim değişmeyi, değiştirmeyi ama olmadı. Başlığı kısa, yolu oldukça uzun bir hikayem var. Önceleri sarınıp sarmalandığım, sonra bırakmak istediğim ama girdabına çekildiğim upuzun bir yol benimki. Yanında yürüyemediğim bir kadını ardımda da bırakamayışımın hikayesi. Adına AŞK dediğim kadını anlatacağım. Okunsun diye değil, içimden akıp gitsin diye...
pamir
